قیمت کالاها و محصولات همواره در سالهای اخیر در ایران روبه افزایش بوده و برنامهها برای کنترل و مهار آن نیز به جایی نرسیده است. تاسفبارترین داستان افزایش قیمت کالاها و محصولات وقتی دیده میشود که حقوقبگیران و ثابتبگیران بیشترین زیان را از افزایش قیمتها متحمل میشوند. قیمت هر کالا و محصولی در یکسال، چندین بار با افزایش روبهرو میشود اما حقوقها در سال فقط یکبار افزایش مییابد. آنهم هیچوقت این میزان افزایش براساس نرخ تورم و حتی نزدیک به آن نیست. کالاها براساس نرخ ارز افزایش مییابد اما وقتی نرخ ارز کاهش مییابد این کالاها هرگز به سمت کاهش حرکت نمیکند. در این حالت ناترازی عمیق در میزان درآمد و هزینه خانوارها ایجاد میشود. افزایش قیمت کالاها، هزینه خانوادهها را افزایش میدهد. وقتی قیمتها افزایش یابد و درآمدها افزایش پیدا نکند بهطور طبیعی خیلی از خانوادهها بهویژه طبقات درآمدی پایین و همچنین طبقه متوسط جامعه نمیتوانند بسیاری از کالاهای موردنیاز خانواده را تامین کنند. بسیاری از مواد خوراکی از سفره آنان حذف میشود. مصرف نکردن مواد مقوی و نرسیدن مواد مورد نیاز به بدن، جسم آنان را آسیبپذیرتر از قبل میکند. زودتر بیمار میشوند و هزینه درمان آنان نیز بیشتر میشود.
در این دسته از خانوادهها بهداشت، درمان، آموزش و مسافرت و بهطورکلی توجه به بسیاری از نیازهای ضروری زندگی حذف میشود. معمولا افزایش قیمت کالاها در کشورهای مختلف و حتی کشورهای متوسط براساس برنامههای منطقی و استاندارد انجام میگیرد و کمتر تابع قیمت ارز است. متاسفانه افزایش قیمت ارز در ایران که معمولا بخاطر ضعف مدیریت، وضعیت نامناسب اقتصادی جامعه و نداشتن روابط بینالمللی مناسب با خارج رخ داده و میدهد تاثیرات منفی زیادی بر قیمت کالاها و امور زندگی مردم گذاشته است. اما اگر یک یا دو عامل بالا و شاید همه این عوامل در نقطه و روند مثبت قرار گیرد یعنی مدیریت درست حاکم شود و روابط بینالمللی مناسب نیز برقرار گردد و درنهایت قیمت ارز کاهش یابد و به نقطه مطلوب برسد باز نمیتوان امید چندانی به کاهش قیمت کالاها و اجناس در جامعه فعلی ما داشت که قبلا قیمت کالاها بهخاطر این مسایل افزایش پیدا کرده بود. نمونه این وضعیت بعداز مذاکرات غیرمسقیم ایران و امریکا اتفاق افتاده که قیمتها اصلا روند کاهشی در پیش نگرفته و همچنان همان قیمتهای سرسامآور قبلی روی اتیکت این کالاها جاخوش کرده است. بهنظر میرسد چنین وضعیتی تنها در جامعه ما اتفاق میافتد! تاسف وقتی بیشتر میشود که حتی برخی فروشندگان، قیمتها را بعداز کاهش شدید نرخ ارز نیز افزایش میدهند! و در مقابل اعتراض مشتری میگویند افزایش قیمت این جنس براساس آخرین افزایش نرخ خرید و فروش ارزها تعیین شده است! آنچه مسلم است اینکه قیمت کالاها و خدمات داخلی نباید براساس نرخ ارز تعیین شود. متاسفانه اقتصاد کشور برخلاف شعارها، وابستگی شدیدی به اقتصاد خارج از مرزها دارد. هرچند کشورما ازنظر ذخایر معدنی، زیرزمینی و استعدادهای انسانی در رتبه بالا قرار دارد اما هرگز این پتانسیلها و ظرفیتها بهخوبی برای توسعه کشور استفاده نشده است. افزایش تولید مازاد بر مصرف و صادرات آن به کشورهای دیگر یکی از عوامل مهم رهایی وابستگی کشور به واردات است. افزایش واردات، اقتصاد کشور را برپایه قیمت ارز میبندد و این نرخ ارز است که اقتصاد و معیشت مردم را به هر سو میبرد. چسبندگی قیمت یکی از عوارض اقتصاد وارداتی کالاهاست درحالیکه میتوان با واردات تکنولوژی تولید کالاها، ازاین وضعیت خارج شد. بدتر از چسبندگی قیمت، چسبندگی افکار و باورهای غیرعلمی است که هرگونه نوآوری و خلاقیت را برای توسعه کشور سد کرده است. باید بیشازپیش از نظرات کارشناسان اقتصادی و غیراقتصادی برای خروج کشور از اقتصاد مصرفی فعلی بهره برد و این مهم نیاز به بهروزرسانی ایدهها دارد تا به سمت اقتصاد تولیدی حرکت کنیم. اگر به اقتصاد بهصورت درست و اصولی نگاه نکنیم داستان چسبندگی قیمتها و مسایل بزرگتر از آن، همچنان در جامعه باقی خواهد ماند.
بلای چسبندگی قیمتها
قیمت کالاها و محصولات همواره در سالهای اخیر در ایران روبه افزایش بوده و برنامهها برای کنترل و مهار آن نیز به جایی نرسیده است. تاسفبارترین داستان افزایش قیمت کالاها و محصولات وقتی دیده میشود که حقوقبگیران و ثابتبگیران بیشترین زیان را از افزایش قیمتها متحمل میشوند. قیمت هر کالا و محصولی در یکسال، چندین […]
لینک کوتاه : http://hadafpress.ir/?p=7884
- نویسنده : علی حبیبی
- ارسال توسط : محمدرضا سعیدی
- 156 بازدید
- بدون دیدگاه
