به گزارش هدف پرس به نقل از آرت‌نیوز، تونی شافرازی، دلال معروف و جنجالی دنیای هنر نیویورک، پس از بیش از یک دهه دوباره به صحنه بازگشته است. او که در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ با هنرمندانی چون اندی وارهول و روی لیختنشتاین آشنا شد، نخستین بار آثار زادیک زادیکیان، مجسمه‌ساز ارمنی، را نمایش داد. حالا، در دهه هشتاد زندگی، شافرازی آثار زادیکیان و نقاش جوان آمریکایی، برندون دینر، را در فیر Independent 20th Century نیویورک ارائه می‌دهد.
زادیکیان درباره همکاری با شافرازی می‌گوید: «پنج سال تمام فشار می‌آورد که چنین ارائه‌ای داشته باشم… او همه‌چیز را فراهم کرد، حتی تهیه رنگدانه‌ها در نیویورک.» شافرازی با انرژی و شور همیشگی خود، اجرای دقیق و پرجزییات غرفه را شخصاً هدایت کرده است.
در غرفه او، ستون‌های آب‌طلاکاری‌شده زادیکیان با عنوان «ساخت آمریکا» یادآور آثار اولیه اوست و اشاره‌ای به ستون بی‌پایان برانکوزی دارد. در کنار آن، مجموعه ۱۶ جعبه نقاشی‌شده Jiffy برندون دینر، با الهام از جَز، تجربه‌ای متفاوت برای بازدیدکنندگان خلق می‌کند؛ کارهایی که در نگاه اول شبیه شبکه‌های وارهولی‌اند اما با گرما و ریتم خاص خود، حس زنده بودن و بداهه‌نوازی دارند.
الیزابت دی، بنیان‌گذار فیر، درباره شافرازی می‌گوید: «او در این ارائه بیشتر از هر چیزی در زندگی حرفه‌ای‌اش درگیر است. درگیر مثل یک هنرمند، مثل یک نویسنده، مثل یک تهیه‌کننده. اهمیت دادن، نه کمتر، باعث می‌شود بازار دنبال تو بیاید».
شافرازی با زندگی و شخصیتش، همان افسانه‌ای است که همیشه بوده: مردی که در ۱۹۷۴ روی «گرنیکا»ی پیکاسو عبارت KILL LIES ALL نوشت و بازداشت شد؛ دلالی که هنر گرافیتی را پذیرفت و به کیت هرینگ و ژان میشل باسکیا صحنه داد؛ و کارگزاری که آثار فرانسیس بیکن را با شور مذهبی به کلکسیونرهای آمریکایی فروخت. او همیشه با جسارت و خلاقیت خود، بازار و مخاطب را همراه خود کرده است.
شافرازی اکنون با نام گالری بدون دیوار فعالیت می‌کند، ارجاعی به ایده «موزه بدون دیوار» آندره مالرو، که هنر را برای همگان دموکراتیک می‌دانست. بازگشت او به Independent، با نگاه عمیق به هنر، زندگی و تاریخ، و ارائه آثار هنرمندان قدیمی و جدید، نشان می‌دهد که هنوز همان روحیه پرشور و جسورانه را دارد.
در طول گفت‌وگوهای طولانی با خبرنگار، شافرازی از تاریخ هنر، موسیقی، و حتی تکنولوژی‌های مدرن گفت؛ از امپراتوری بیزانس تا اسپیس‌ایکس ایلان ماسک. او همچنان از طریق داستان‌ها و تجربه‌ها آموزش می‌دهد و به بازدیدکنندگان اجازه می‌دهد با هر اثر، دنیایی از معنا و تاریخ را کشف کنند.
بازگشت شافرازی نه‌تنها یادآور گذشته‌ای پرشور است، بلکه اثبات می‌کند که ریسک، تعهد و عشق به هنر هنوز می‌تواند بازار را تحت تاثیر قرار دهد. همان‌طور که زادیکیان می‌گوید: «دانش و اشتیاق او از هر دلال یا هنرمندی که دیده‌ام بیشتر است. او شبانه‌روز بی‌وقفه حرف می‌زند، درست مثل قدیم».
شافرازی هنوز همان تونی است که هنر را زنده می‌کند و داستان هر اثر را با شور و عمق به مخاطب منتقل می‌کند؛ مردی که افسانه‌ای شده و افسانه‌اش همچنان ادامه دارد.
