یکی از آثار این هنرمند فرانسوی-سوئیسی روز پنجشنبه در ساتبیز به قیمت ۲.۸ میلیون دلار فروخته شد.
فلیکس والوتون، زن خفته ۱۸۹۹
نویسنده: جو لاسون-تنکرد
۲۰ نوامبر ۲۰۲۵
به گزارش هدف پرس به نقل از آرت نت؛ پنجشنبه‌شب، گنجینه‌ای از شاهکارهای موزه‌ای در جریان فروش بسیار مورد انتظار مجموعه پریتزکر در ساتبیز نیویورک به حراج گذاشته شد. ون‌گوگ، ماتیس و گوگن در میان مهم‌ترین آثار بودند، اما کلکسیونرهای نکته‌سنج فرصت رقابت برای اثری شاخص از هم‌دوره‌ای آنها، فلیکس والوتون، را از دست ندادند. زن خفته به قیمت ۲.۸ میلیون دلار فروخته شد؛ رقمی بالاتر از برآورد بالای ۲.۵ میلیون دلاری.
در سال‌های منتهی به این حراج، والوتون از هنرمندی با محبوبیت محدود اما پرشور، به چهره‌ای مورد توجه نهادهای هنری تبدیل شده است. او به خاطر صحنه‌های تخت اما رنگی و طنزآمیز از زندگی خانگی شناخته می‌شود؛ صحنه‌هایی که نگاهی صمیمی و متفاوت به جامعه پاریس در دوران بل‌اپوک ارائه می‌کنند. این آثار، در کنار مناظر خلوت، طبیعت‌بی‌جان‌های دقیق، و چوب‌برش‌های تک‌رنگ و کاملاً مدرن او، اکنون در قالب مجموعه‌ای از نمایشگاه‌ها در سراسر سوئیس به مناسبت صدمین سالگرد مرگش در ۱۹۲۵جشن گرفته می‌شوند.
در میان هیجان فروش‌های پاییزی نیویورک، کلکسیونرها فرصتی کمیاب برای تصاحب یک اثر درجه‌یک از والوتون داشتند. نقاشی سال ۱۸۹۹ او، زن خفته ، که زنی جوان را در خوابی عمیق در تخت نشان می‌دهد، از برآورد بالای خود عبور کرد، اما به رکورد حراجی والوتون نزدیک نشد. رکورد کنونی او تقریباً ۴.۵ میلیون دلار است. این رکورد متعلق به نقاشی ساعت پنج (۱۸۹۸) است؛ تصویری از زوجی در آغوشی پرشور وسط آشفتگی دل‌نشین خانه‌شان، اثری که در اواخر ۲۰۲۳ در کریستیز لندن به فروش گذاشته شد. از سال ۲۰۰۶ تاکنون پنج اثر از والوتون بیش از دو میلیون دلار فروخته شده‌اند.
کارشناسان معتقدند زن خفته به احتمال زیاد پرتره‌ای مهربان از همسر والوتون، گابریل رودریگس هنریکوس، است؛ کسی که همان سال با او ازدواج کرده بود. این ازدواج شاد اما درعین‌حال سودمند، موقعیت اجتماعی والوتون را ارتقا داد و تا حدی او را از دوستان پیشینش دور کرد. از همین رو، این نقاشی نقطه گذار از نگاه تند و سرد آثار قبلی او که غالباً نقدی مختصر و گزنده بر عرف اجتماعی بودند. به سمت بازنمایی لذت و آرامش بورژوایی است. در نقاشی، گابریل در حالتی آرام و راحت به تصویر کشیده شده، اما بیشتر فضای بوم به ترکیب درهم‌تنیده‌ای از نقش‌مایه‌های پرزرق‌وبرق در روتختی، پتو و کاغذدیواری اختصاص دارد.
والوتون که بود؟
او در سال ۱۸۶۵ در لوزان به دنیا آمد و در شانزده‌سالگی وارد آکادمی ژولین شد. آن‌قدر استعداد داشت که در سال ۱۸۸۵ دو اثرش در سالن پذیرفته شد. هم‌زمان، به‌عنوان تصویرگر در مجله لو روو بلانش کار می‌کرد؛ جایی که سبک گرافیکی و متمایز چوب‌برش‌هایش شکل گرفت. این سبک برای کاریکاتورهای پرتحرک او از چهره‌های معمول شهری مناسب بود.
با این‌حال، عشق واقعی والوتون نقاشی بود. او در خلق پرتره‌ها، طبیعت‌بی‌جان‌ها، مناظر و صحنه‌های ژانر مهارت داشت. تخصص او ثبت لحظه‌های درام خصوصی پشت ظاهر آراسته و محترمانه زندگی طبقاتی بود؛ همیشه از دیدگاهی خونسرد و متعلق به یک هنرمند بوهِم. همین نگاه بود که میان آشفتگی جهان مدرن، شوخ‌طبعی نافذ او را حفظ می‌کرد و تحسین هنرمندانی مانند پی‌یر بونار و ادوار وویار را برمی‌انگیخت. دوستی با آنان او را به گروه «نبی‌ها» نزدیک کرد؛ گروهی از پساامپرسیونیست‌ها که به ترکیب‌بندی‌های ساده، سطوح تخت و خطوط پررنگ گرایش داشتند.
پس از ازدواج با گابریل، بیوه‌ای ثروتمند، دیدگاه والوتون تغییر کرد. او ناگهان وارد جامعه مد روز پاریس شد و گابریل بدل به مدل محبوبش در صحنه‌هایی شد که رضایت تازه‌یافته بورژوایی را بازتاب می‌داد. با وجود این، گرایش او به سبک‌پردازی همچنان در آثارش نوعی رمزآلودگی یا ناآرامی زیرپوستی ایجاد می‌کرد.
سالی مهم برای والوتون
جشن‌های صدسالگی او تابستان امسال در سوئیس آغاز شد، با نمایشگاهی شامل ۱۵۰ اثر در موزه هنر وینترتور. هم‌زمان، ۵۵ اثر دیگر در موزه کاستلو سان ماترنو در آسکونا نمایش داده شد. با این‌حال، این دو رویداد در برابر نمایشگاه بزرگ ۲۵۰ اثری که به‌تازگی در زادگاه او، در موزه هنرهای زیبای کانتونال لوزان افتتاح شده، کوچک به نظر می‌رسند.
والوتون تنها در سوئیس محبوب نیست. در سال ۲۰۱۹، نمایشگاه بین‌المللی «نقاش ناآرامی» از آکادمی سلطنتی هنر لندن به موزه متروپولیتن نیویورک سفر کرد و توجه جهانی را جلب کرد.
جی پریتزکر، میلیاردر و تاجر، و همسرش سیندی، خیران و کلکسیونرهای مستقر در شیکاگو بودند. نقاشی‌ای که پنجشنبه فروخته شد، از سال ۱۹۸۶ در مجموعه آنها بود. پس از درگذشت سیندی در اوایل امسال، مجموعه‌ای از گنجینه‌های قرن نوزدهم و بیستم شامل یک ون‌گوگ ۴۰ میلیون دلاری و آثاری از ماکس بکمان، پل گوگن، آنری ماتیس و خوان میرو در حراج اختصاصی این هفته عرضه شد. ارزش کل این مجموعه تا ۱۲۰ میلیون دلار تخمین زده شده است.
