بی پولی و نداشتن برنامه مدون ومدرن دمار ورزش پینگ پنگ و اهالی این رشته از ورزش پرطرفدار را درآورده است . اگر به تاریخچه پر‌فراز ونشیب این ورزش پرطرفدار در کشور عزیزمان ایران اسلامی در ۵۰ سال گذشته نگاهی هر چند گذرا بیافکنیم ، دریک قضاوت منصفانه و بدون تعصب اما منطقی خواهیم گفت: که جایگاه این ورزش تنیس روی میز ایران ، در سطح آسیا وجهان باید بالاترازاین موقعیتی باشد که در حال حاضر هست . این ورزش که بعد از ورودش به خوزستان وسپس دیگر شهرهای کوچک وبزرگ ایران خیلی سریع و زود میان مردم ورزش دوست مورد توجه واقع شد تقریبا همه گیر‌شده که برخی برای در‌دست داشتنش میز پینگ پنگ هم خریداری نموده ودر خانه یا ساختمان چند واحدی در سالن ورزشش دایر نموده اند از این نظر طرفداران بسیاری هم پیدا نموده است . این بازیکنان تهرانی بودند که سالهای مدیدی در ایران یکه تازی می نمودند و تقریبا کل اعضای تیم ملی پینگ پنگ را تشکیل وبه خود اختصاص داده بودند و در مسابقات برون مرزی آسیایی وجهانی شرکت می جستند . برخی مثل احتشام زاده ها که انگار حقیقتا هم این ورزش پینگ پنگ متعلق به آنان هست الحق هم شایستگی آنرا داشتند تا سکوهای قهرمانی را فتح واز آن خود نمایند . احتشام زاده با بیست ودوسال سابقه قهرمانی خوش می‌درخشید وهمچنین هوشنگ بزرگزاده دارنده عنوان سوم المپیک آسیایی رقیب قدر وان چنانی در کشور نداشتند به خصوص شهرستانی ها وحتی نفرات بعدی هم تیم ملی نظیر وهاب زاده ، فرخ سنجری ، علیرضا حجازیان و نسل بعدمجید احتشام زاده ، امیر میر صادقی ، معراج علیزاده و… ! اکثرا اعضای تیم ملی را تشکیل می‌دادند و شهرستانی ها در این میان در تیم ملی جایگاهی نداشتند . البته تنها عنوان مهم تنیس روی میز ایران یعنی مقام پر‌ارزش سومی آسیایی بانکوک در قسمت تیمی و انفرادی در همین دوران بدست آمد . بعداز بازیهای آسیایی تهران ونفرات مهمی در ورزش ایران به‌وجود آمد از جمله آوردن مربیان خوب وسرشناس برای پیشرفت رشته های ورزشی که ورزش تنیس روی میز هم از این مهم بی بهره نماند . از سال ۱۳۵۰ کم کم پای شهرستانی ها هم به تیم ملی باز شد . حدود بیست سال است که بازیکنانی نظیر : افشین نوروزی ، نوشاد عالمیان ، نیما عالمیان در سطح تیم ملی یکه تاز شدند وبه یکه تازی خود نیز تداوم داده اند وبه مسابقات برون‌مرزی و بین المللی اعزام می شوند . بااین حال ما توانسته ایم بازیکنانی مناسب جایگزین آنها پیدا کنیم در صورتی که در کشورهای درجه اول این ورزش مثل چین بدین گونه که ما کار در ورزش پینگ پنگ انجام می‌دهیم نیست .
اینک با آمدن دکتر علی آرمند که‌خود از خاک خورده ها و زحمتکشان اصیل این ورزش است ؛ کارهای مدرنی را به همت آغاز نموده است . برگزاری کلاسهای آموزشی مربیگری، داوری، رده بندی های تیم ملی و دعوت مرتب از بازیکنان مطرح شهرستانی نظیر : خلیل عقلمند ، صمد عنصری ( ازتبریز ) منوچهر اسلامی و محمد وهابی( از مازندران) ، مجاوریان و نیک اختر روشنی ( از مشهد) رسول جابری ، حسین عباسپور( از خوزستان)، اکبری و هرمز قناعتی( از رشت)، سعید بلوری از کرمانشاه . از بانوان بیشتر جهت اردوهای تیم های ملی دعوت می شدند . گاهی هم قبل از مسابقات انتخابی در‌اردوهای سی، چهل روزه در تهران حضور داشتند که باعث پیشرفت بازیکنان شهرستانی وانتقال به نسل های بعدی آنها شد . تا جایی که با قرار گرفتن مدیر قوی و کاردان به نام مهندس شهنازی به عنوان ریاست فدراسیون چند سالی است بازیکنان ملی پوش شهرستانی بیشترین تعداد را در تیم های ملی تشکیل می‌دهند . زیرا ورزش پینگ پنگ باگامهای بلند و مدرن رو به جلو در حرکت است وبا اردوها واعزام‌های مرتب و منظم در حال پیشرفت است وبازیکنان جدید واینده داری را مشغول به تمرین واموزش در کار‌دارند . ساختن بازیکن در‌دستور کار آنان هست . گفتنی است بعداز ایشان در دوران ریاست مهندس زارع پور هم خیلی خوب در فعالیت بود همین طوری که‌مهندس شهنازی عمل می کند او هم عمل می نمود ودر بعضی موارد هم درکارهای خود موفق هم بودولی بعضی وقتها هم موفقیتی حاصل نمی کرد.
