جبرئیل خان بابایی
نایب قهرمانی کشتی آزاد بعد از شکست باور نکردنی کشتی فرنگی در جهانی صربستان خوشحال کننده است
اگر بخواهیم به صورت سطحی به نتیجه کسب شده از سوی کشتی آزاد نگاه کنیم نایب قهرمان تیمی جهان در ظاهر اتفاق میمون و مبارکی میباشد.
اما اگر بخواهیم نگاهی کارشناسانه به عملکرد کشتی ایران در جهانی صربستان داشته باشیم، آنچه اتفاق افتاد جای تامل بیشتری دارد.
در مورد کشتی فرنگی گفتنی ها گفته شد، تلاشهای محمدبنا و شاگردانش شایسته تقدیر است، اما نتیجه ایی که گرفته شد در خور شان کشتی فرنگی نبود زیرا که چهارمی جهان در حالیکه روسهای همیشه مدعی حضور ندارند شکستی تلخ برای کشتی ما به حساب می آید. محمد بنا دِینش را به کشتی فرنگی ادا کرده است،اما آنچه در صربستان اتفاق افتاد حاکی از آن است که باید چاره ایی دیگر اندیشید. حفظ حرمت محمد بنا واجب است اما باید خون تازه ایی در رگهای کشتی فرنگی جاری نمود.
اما در مورد عملکرد تیم ملی کشتی آزاد نکاتی حائز اهمیت وجود دارد.
نایب قهرمان جهان شدیم و قطعا قدردان تلاش تک اعضا تیم هستیم، اما این نایب قهرمانی واقعیتهایی در دل خود دارد که اگر مورد توجه قرار نگیرد در جهانی آینده که گزینشی المپیک است و از همه مهمتر در المپیک پاریس عافلگیرمان خواهد کرد.
اهالی فن میدانند از چه سخن میگویم، نایب قهرمانی جهان در حالیکه روسهای مدعی در مسابقات حضور ندارند برای کشتی کشوری که در همین چهار پنج سال گذشته رقابت اصلیش با روسها بود قابل تامل میباشد.
نایب قهرمان جهان شدیم، مبارک است اما مگر میتوانیم دلسوز و خیرخواه کشتی و قهرمانانش باشیم ولی از کنار شکست آنگونه حسن یزدانی در برابر حریف مستقیمش بی تفاوت بگذریم؟
به شخصه بخاطر کسب مدال نقره جهان توسط رضا اطری خوشحالم، حیف بود این جوان علی رغم تمام تلاشهای گذشته اش در پرونده قهرمانی خود مدال جهانی نداشته باشد. اما قطعا اهالی فن خوب میدانند کشتی گیری که به فینال رقابتهای جهانی میرسد و کشتی فینالش را با امتیاز عالی میبازد یعنی چه؟
نایب قهرمان جهان شدیم مبارک همه ما باشد،اما ضربه فنی شدن محمد حسین محمدیان در برابر حریف آذربایجانی به هیچ عنوان قابل توجیه نیست،
کشتی دوستان و اهالی فن همچنان برایشان مصاف آنگونه حسن یزدانی مقابل تیلور آمریکایی قابل باور نیست،
مگر میشود دلاوری چون حسن یزدانی آنگونه خنثی و بی برنامه پنجه در پنجه حریف مستقیم خود بیاندازد؟
زیبنده نیست نقش اصلی در بردها را به نام خود بنویسیم و در شکستها تمام تقصیرها را بر عهده کشتی گیر بیندازیم،
مشکل بزرگ ما در رقابتهای جهانی صربستان دو چیز بود، یکی ضعف در آنالیز حریفان و دوم کوچینگ نامناسب.
وقتی حسن یزدانی با آنالیز درست آمریکائیها خلع سلاح شد چرا طرحی نو برای ادامه کشتی برایش اندیشیده نشد؟
نسخه جایگزین برای تاکتیک غلط حسن یزدانی چه بود؟
کادر فنی ما کشتی گیر پا به سن گذاشته ایی چون جردن باروز را چگونه آنالیز کردند و چه نسخه کارسازی از سوی کادر فنی برایش نوشته شد تا نخودی جوان و با انگیزه بتواند بر او غلبه کند؟
درست است که در نتیجه تیمی نایب قهرمان جهان شدیم،اما اگر میخواهیم در آینده و در میدان مهمی چون المپیک پاریس متحمل شکست نشویم باید بپذیریم جدا از شکست در درصد بالایی از مصاف رو در رو با آمریکائیها، شکست کشتی گیر فینالیست ما در برابر حریف ژاپنیش با امتیاز عالی گویای واقعیت بسیاریست، فراموش نکنید مافقط به امریکائیها نباختیم،کشتی گیر ما در برابر حریف آذربایجانیش ضربه فنی شد و…
قطعا پیروزی رحمان عموزاد را در برابر حاجی علیف عنوان دار اما نسبت به عموزاد پا به سن گذاشته و حریف آمریکائیش در کشتی فینال را دیدیم و تحسین میکنیم، یا اینکه کشتی خوب یونس امامی مقابل حریف آمریکائیش رو در نظر داریم، اما اگر خیر و صلاح کشتی و قهرمانانش را میخواهیم باید بپذیریم هم در کشتی فرنگی و هم در کشتی آزاد
در دو حوزه آنالیز و کوچینگ مشکلمان بسیار بسیار جدی میباشد و باید چاره ایی اساسی اندیشیده شود.کشتی ما چه در آزاد و چه فرنگی با این کادر فنی و با این شیوه آنالیز راه سختی در پیش دارد
و نگران آنیم آنچه در المپیک پکن بر سرکشتی ما آمد این بار در المپیک پاریس دوباره تکرار شود
