هدف و اقتصاد بررسی می کند؛
افزایش قیمت محصولات پدیده تازه ای در بازار کسب و کار نیست. تقریبا هر سال قیمت محصولات افزایش پیدا می کند و این امر دردسرهای زیادی برای کسب و کارها و همچنین مشتریان به همراه دارد. بی تردید هیچ مشتری از افزایش قیمت محصولات دل خوشی ندارد. درست به همین خاطر شاید یک برند با افزایش قیمت محصولاتش در واقع بخشی از مشتریان خود را از دست بدهد. با این حساب تصمیم گیری درباره افزایش قیمت امر بسیار سختی خواهد بود.
مهمترین مسئله درباره افزایش قیمت محصولات مربوط به مدیریت آن است. بسیاری از کسب و کارها در عمل چاره ای جز افزایش قیمت محصولات شان ندارند. بنابراین باید به دنبال مدیریت مشتریان و اطلاع رسانی درست برای پیشگیری از ریزش مشتریان یا اعتراض های گسترده آنها باشند. اگر شما این نکته را مدنظر قرار دهید، عملکرد بسیار بهتری در زمینه مدیریت کسب و کارتان خواهید داشت. قیمت کالاها و محصولات کشاورزی و غیرکشاورزی در سال‌های اخیر به‌ویژه در سال‌جاری به‌طور مستمر و بی‌وقفه افزایش پیدا کرده به‌طوری که مردم را با توجه به درآمدهای اندک و ناچیز با مشکلات فراوانی روبه‌رو کرده است. میزان افزایش قیمت این اقلام و محصولات در برخی از موارد حتی به بیش از 100 درصد رسید درحالی‌که این رشد قیمت در بازه زمانی کمتراز 24 ساعت اتفاق افتاده است. نمونه آن را می‌توان به نرخ گوجه فرنگی اشاره کرد که حدود یک ماه پیش با چنین افزایشی روبه‌رو شده و تاکنون نیز برخلاف قول مسئولان ذیربط به نرخ قبلی و حتی نزدیک به این قیمت نیز بازنگشته است. درحال‌حاضر این محصول در فروشگاه‌های مختلف به قیمت‌های متفاوت از 27 هزار تومان تا بیش از 70 هزار تومان به فروش می‌رسد. اکنون گوجه فرنگی در میادین میوه و تره‌بار شهرداری تهران به نرخ 27 هزار تومان و در سایر فروشگاه‌های سطح شهر با ارقام متفاوت به دست مصرف کنندگان می‌رسد.
داوود لپه چی، رئیس هیأت مدیره انجمن حبوبات ایران در ابتدا نشست با بیان اینکه مصرف سرانه حبوبات در کشور بین ۸ تا ۱۰ کیلو گرم است، گفت: این عدد در جهان ۱۳ کیلو گرم است. مصرف داخل ایران سالانه حدود ۶۰۰ هزار تن بوده که معادل ۳۰ درصد می‌شود.
وی افزود :۵۰ تا ۷۰ درصد این واردات مربوط به عدس و نخود سیاه است. واردات در خانواده لوبیا پایین است و بیش از ۷۰ درصد این محصول در داخل تولید می‌شود.
لپه چی ادامه داد: سالانه بین ۹۵۰ هزار تن تا یک میلیون تن واردات حبوبات داریم و میزان تولید هم در ۳ سال گذشته ۶۵۰ تا ۷۰۰ هزار تن است.
وی گفت: سال ۱۴۰۰ میزان واردات ۱۹۹ هزار تن بود. این عدد سال ۱۴۰۱ به ۲۴۳ هزار تن رسید و سال گذشته با کاهش حجم واردات فقط ۱۸۸ هزار تن حبوبات وارد کشور شد.
در ادامه سید عبدی افتخاری، دبیر انجمن با بیان اینکه کاهش واردات مبنی بر کاهش بازار تقاضا نبود، عنوان کرد: در سال ۱۴۰۲ تخصیص ارز خوب نبود در حالی که توازن عرضه و تقاضا موجب ثبات قیمتی در بازار می‌شود.
وی اضافه کرد: ارز تخصیص داده شده به این ماده غذایی ارز نیمایی بوده و فقط در سال ۱۴۰۲ ارز ترجیحی برای تأمین بازار تخصیص داده شد.
وی یادآور شد: قیمت این ارز بین ۴۲ تا ۴۹ هزار تومان در نوسان است و منجر به افزایش ۳۰ درصدی نرخ حبوبات در بازار شده است. علاوه بر اینکه قیمت جهانی این محصولات سال گذشته افزایش یافت.
رئیس هیأت مدیره انجمن حبوبات اعلام کرد: پیش بینی می‌شود امسال قیمت عدس سبز در روسیه بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ دلار کاهش پیدا کند و در ادامه با ورود محصولات کانادا به عنوان بزرگترین تولید کننده جهان، قیمت آن را که در حال حاضر ۱۸۰۰ دلار است به ۱۳۰۰ دلار کاهش دهد.
لپه چی با بیان اینکه هر تغییر قیمتی در جهان دو ماه بعد خودش را در بازار ایران نشان می‌دهد، اظهار کرد: اگر در نیمه دوم سال اتفاق خاصی رخ ندهد امیدواریم نرخ حبوبات کاهش پیدا کند.
بدون تردید صحبت کردن درباره مدیریت مشتریان در کنار افزایش قیمت محصولات بسیار ساده تر از اجرای آن است. هدف اصلی در این مقاله بررسی برخی از توصیه ها برای اقناع مشتریان و همچنین نحوه مدیریت کسب و کار در فرآیند افزایش قیمت است. با این کار شما بخش قابل ملاحظه ای از تاثیرات منفی وضعیت تان بر روی مخاطب هدف را از دست خواهید داد. در ادامه برخی از مهمترین توصیه ها در این رابطه را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
افزایش سرسام آور قیمت گوجه فرنگی درحالی اتفاق افتاده است که مسئولان ذیربط در وزارت جهاد کشاورزی قول دادند که نرخ این محصول را ظرف کمتر از دوهفته به نرخ قبلی خود بازگردانند. قول این مسئولان در حالی رسانه‌ای شد که اکنون حدود یک ماه از این اظهارات می‌گذرد اما هنوز هیچ کاهشی در نرخ این محصول دیده نمی‌شود. مسئولان مورداشاره دلیل این افزایش قیمت گوجه فرنگی را بارش باران اعلام کرده‌اند. اما به نظر نمی‌رسد که شرایط آب و هوایی چندان دخالتی در افزایش قیمت این کالا داشته باشد. در چند سال اخیر حداقل در مورد گوجه فرنگی کمتر با چنین افزایش قیمت سرسام‌آوری روبه‌رو بودیم و اگر بارش باران را دلیل این افزایش بدانیم این دلیل نمی‌تواند قانع کننده باشد زیرا احتمال تغییر آب و هوا در فصول سال ازجمله پاییز و زمستان همواره قابل پیش بینی بوده و معمولا سازمان هواشناسی و دستگاه‌های مربوطه نیز از چند هفته قبل یا حتی بیشتر می‌توانند شرایط جوی را پیش بینی کنند و براساس این وضعیت نیز برنامه‌ریزی کرد. موضوع دیگر اینکه امسال برخلاف سال‌های قبل شاهد بارش کمتری بودیم و به‌طور طبیعی نمی‌توان چندان مشکل توزیع و رشد قیمت گوجه فرنگی را به آب و هوا نسبت داد. مساله دیگری که درمورد توزیع محصول گوجه فرنگی در یک ماه اخیر وجود داشته این است که کیفیت این محصول در میادین میوه و تره‌بار شهرداری تهران به مراتب پایین‌تر از سال‌های قبل به‌چشم می‌خورد درحالی‌که قیمت آن دو یا سه برابر نسبت به سال گذشته افزایش داشته است.
در هفته‌های اخیرقیمت مرغ نیز با افزایش مواجه شده است و همین مساله نیز باعث حذف این ماده غذایی از سفره تعدادی زیادی از هموطنان شد. به نظر می‌رسد کالاهایی که به یکباره با افزایش قیمت و آن هم با دلایلی که بیان شده رخ می‌دهد ناشی از نبود برنامه‌ریزی درست و تمهیدات لازم است. معمولا برای مقابله با این نوع گرانی‌ها برنامه‌ای وجود ندارد و تدابیر لازمی نیز برای پیشگیری از وقوع آن اتخاذ نمی‌شود. در سال‌های اخیر همواره مردم در بازار با چنین گرانی‌هایی مواجه بوده‌اند که معمولا بعداز مدتی این رشد قیمت به همین حالت باقی مانده و هرگزبه قیمت قبلی بازنگشته است. در مورد گوجه فرنگی مسئولان ذیربط قول داده‌اند که ظرف حدود دو هفته قیمت این کالا کاهش خواهد یافت اما با اینکه زمانی برای آن تعیین کردند ولی این قول تاکنون تحقق پیدا نکرده است. اکنون پرسش مردم این است که چرا قیمت‌ها هرگز کاهش پیدا نمی‌کند حتی اگر مسئولان قول دهند که فلان کالا چند روز دیگر کاهش خواهد یافت؟ چرا دستمزدها و حقوق کارگران، کارمندان و بازنشستگان در سال فقط یکبار و آن‌هم به اندازه نصف تورم افزایش پیدا می‌کند اما قیمت اقلام مختلف هر سال بارها و بارها با رشد مواجه می‌شود درحالی‌که مسئولان همیشه از کاهش یافتن تورم حرف می‌زنند؟
