آنسلم کیفر هنرمند آلمانیاست که به خاطر آثارش درباره تاریخ و اسطورهشناسی آلمان، به ویژه ارتباط آن با هولوکاست شناخته شده است. آنسلم کیفر در تاریخ 8 مارس 1945، در آخرین ماههای جنگ جهانی دوم متولد شد. وی در دانشگاه البرت-فریدریش در فرایبورگ در سالهای 1965 تا 1966 تحصیلات حقوق و زبانهایرومانسی را دنبال کرد، اما از رویای تبدیل شدن به وکیل دست برداشت تا کاملاً بر هنر تصویری تمرکز کند.
آنسلم کیفر، نقاش و مجسمهساز برجسته آلمانی است که برای آثار قدرتمند و الهامبخش خود شناخته شده است. نقاشیهای بزرگ مقیاس او اغلب به بررسی موضوعات تاریخ، افسانه و وضعیت انسانی میپردازند. کارهای کیفر با استفاده از نمادها، بافت و عمق، تجربههای بصری فراگیر و جذابی را برای تماشاگران ایجاد میکنند. از طریق هنر خود، او مخاطبان را دعوت به تأمل در پیچیدگیهای گذشته و حال میکند و تأثیر عمیقی در جهان هنر معاصر دارد. آثار او همه برگرفته از داستانهای اساطیری، فلسفه، شعر و تاریخ است و به نظر میآید او میتواند از هر ذرهای در این دنیا و حتی دنیای ماورایی، آثاری پرمعنا خلق کند. کیفر در طی زندگی خود شاهد انقلابها و تغییرات زیادی در کشورهایی که به آنها سفر کرده بوده و کارهایش تحت تأثیر همین اتفاقات است. او عقیده دارد تاریخ مانند گچ است و میتوان هرطور که بخواهی آن را شکل دهی، شاید اینگونه کمتر فاجعهبار باشد. او جایی می گوید :” علیرغم تنش ها و مشکلات بین کشورها، همبستگی بشریت میتواند باعث رسیدن به شاهکارهایی غیرقابل تصور گردد.” این تفکر سبب خوشبینی او در برابر تلخی هر حادثه ای شده که این امر در بسیاری از کارهایش قابل مشاهده است.
انسلم از موادی چون گِل، کاه، شن، خاکستر، ذغال، سرب، چوب، روغن در تولید آثارش بهره میگیرد و آنها را نمادهایی میداند که هویت کارش را شکل میدهند، او میگوید: من خودم را آدمشناس نمیدانم، اما فکر میکنم روح در مواد جاری است و رسالت هنرمند استخراج آن است. از طرفی آثار کیفر یکنواخت نیستند، چرا که او بیش از یک یا دو ماده برای تأثیرگذار کردن کارهایش استفاده میکند و یا در عین حال که اثرش به یک اتفاق تاریخی ربط دارد به نوعی آن را به یک داستان یا شعر هم مرتبط میسازد. آثار هنری کیفر ترکیبی از انتزاع و با رویکرد شعری و احساسی است که از زیبایی نهچندان لطیف هنر مفهومی متمایز است. کیفر اغلب از کتابها به عنوان موضوع برای نمایش دانش و فرهنگ استفاده میکند و متنهایی همچون قطعات از شعر، کتب و اظهارات ملیگرا را در آثار خود جای میدهد.
در سال ۱۹۷۰، آنسلم کیفر با نقاش جوزف بویس روبرو شد که به عنوان یک معلم غیررسمی بر او تأثیر چشمگیری گذاشت. کیفر از عکاسی به سایر رسانهها منتقل شد و اولین نقاشیهای بزرگ منظره خود را در سال ۱۹۷۱ تولید کرد.
کیفر در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ به طور گسترده سفر کرد و الهام خود را از باورهای کابالا و همچنین نمادشناسی هیروگلیفهای مصری بدست آورد.
نمایش اول او در سال ۱۹۶۹ با عنوان “اشغال”، شامل مجموعهای از خودنگارههای عکاسی بود که به صورت روبهروی با گذشته آلمان نازی مقابله میکردند. “قهرمانان روحانی آلمانی” کیفر، که در پاویون آلمانی در نمایشگاه بینالمللی ونیز سال ۱۹۸۰ نمایش داده شد، باعث بحثهای زیادی درباره نمایش یک منظره و پارادوکس عنوان آن شد. سری نقاشیهای زیرشیروانی کیفر، همچون تصاویر اتاق خواب وینسنت ونگوگ، تلاش هنرمند برای کاوش در برهمایی هویت خود را نمایان میکنند.
یکی از آثار با ارزشش با نام «نقاشی زمین سوخته» روایتگر جنگی ویرانگر و سوزاننده است كه جز خرابی و ویرانی حاصلی ندارد. این نقاشی همچنین یادآور سرزمینی ویران شده است كه میراث جنگ به شمار می رود. خط افق چنان كوتاه و نزدیك به زمین ترسیم شده كه تماشاگر بیاختیار خود را درون صحنه حس میكند؛ گوئی در جهانی سوخته و تباه شده قرار دارد.
در سال ۲۰۲۰ توسط رئیس جمهور فرانسه مأموریت یافت تا اثری را خلق کند که اکنون در پانتئون نصب شده است. او آنقدر در فرانسه مورد احترام است که روزنامه لوموند سال گذشته اعلام کرد که او در آستانه تبدیل شدن به هنرمند رسمی کشور است.

